Berisha : MALOKU u vra sepse dual hapur në krah të luftës së armatosur në mes Prishtinës

Shkruan Zafir Berisha – Deputet i parlamentit të Kosovës nga NISMA 

Enver MALOKU u vra sepse dual hapur në krah të luftës së armatosur në mes Prishtinës. Ja cka ka shkru me 28.10.1998 ne,, Bota sot,, dhe vlersone vet….

DILEMA

KUSH JANË „EKSTREMISTËT SHQIPTARË“ NË KOSOVË?

Anatemimi i veprimit dhe i luftës për liri do të thotë mbështetje për agresionin serb, pra edhe për masakrat e krimet e tij. Natyrisht, ndëshkimin e veprimtarëve e bën Beogradi, por me lejen e perëndimit

Shkruan: Enver MALOKU *)

Diplomacia perëndimore, në përshkrimet e vlerësimet e veta për Kosovën, po e fut në fjalor edhe sintagmën “ekstremistët shqiptarë”.

– A ka fare ekstremistë shqiptarë në Kosovë dhe kush janë ata?

– Përse kjo sintagmë po futet në përdorim mu në kohën kur Kosova është vendi me më së shumti viktima në botë?

– Cilat mund të jenë pasojat e praktikës së inkriminimit?

Në deklaratën e disa diplomatëve perëndimorë shihet se me sintagmën “ekstremistët shqiptarë” ata nënkuptojnë shqiptarët që punojnë e që luftojnë për lirinë e pavarësinë e vendit të vet, ata që mbrojnë shtëpitë e familjet e veta dhe që përpiqen që, me mjetet që i kanë, të realizojnë vullnetin e popullit për liri e pavarësi.

Kështu, perëndimi anatemon vepruesit, ndërsa nuk i qorton as nuk i anatemon ata që flasin e shkruajnë për pavarësi. Ç’është e vërteta, më parë se Perëndimi, qëndrimin e tillë e ka krijuar vetë Beogradi, i cili tash sa vite nuk i denon masovikisht shqiptarët për delikt verbal, pra për shprehje mendimesh e pikëpamjesh, por i dënon dhe i ekzekuton shqiptarët që veprojnë ose që kërkojnë veprim. “Ekstremistë shqiptarë” nuk do të kishte po të mos kishte politikanë që vetëm flasin, por nuk punojnë e nuk veprojnë.

Një pjesë e zhurmshme e politikës kosovare është propagandë për liri e pavarësi të Kosovës. Ka kaq shumë propagandë sa opinioni është ngopur me të, mirëpo, së paku deri më tash, me propagandën politike për pavarësi jetojnë relativisht mirë grupacionet e individët. Duke folur e duke shkruar, kjo politikë qëndronte lartë te opinioni i manipuluar kosovar, i cili tash po zgjohet me të shpejtë nga tragjedia e vet.

Në anën tjetër, kjo politikë nuk është në shënjestër të represionit të ashpër serb, për shkak se Beogradit i ka konvenuar në njëfarë mase politika propagandistike, si zëvendësim i politikës vepruese. Politika propagandistike kosovare nga Perëndimi vlerësohet gjithnjë e më shumë si politikë e moderuar.

Ç’është e vërteta, më parë Perëndimi e ka vlerësuar atë si politikë të moderuar dhe ka investuar në të e në politikanët që janë ofruar vetë, që janë treguar të gatshëm të kontestojnë rezultatin e referendumit dhe që janë treguar të gatshëm të pranojnë edhe zgjidhje të çështjes së Kosovës nën deklarimin e popullit me referendum.

Ku ka “shqiptarë të moderuar”, ka edhe “shqiptarë ekstremistë”. Kjo është një logjikë e thjeshtë! Mirëpo, duke inkriminuar vepruesit (nuk po përdorim këtu fjalën veprimtar, e cila e ka humbur kuptimin nga keqpërdorimet) për projektin e pavarësisë, Perëndimi, praktikisht, po e inkriminon edhe vetë projektin për të cilin, me propagandë, angazhohen edhe politikanët e “moderuar” shqiptarë!

Anatemimi i veprimit dhe i luftës për liri do të thotë mbështetje për agresionin serb, pra edhe për masakrat e krimet e tij. Natyrisht, ndëshkimin e veprimtarëve e bën Beogradi, por me lejen e Perëndimit! Jo rastësisht, pas deklaratave se nuk mbështesin pavarësinë e Kosovës, disa diplomatë të Perëndimit i kanë shpeshtuar kohëve të fundit edhe deklaratat kundër pavarësisë së Kosovës!